ယုရင္ထဲက တံခြန္

Nya Min Khyal Ta Khon   ၫ မင္း ႂႁကယ္ တ ံ ခ ြန ္  👦အေပ်ာ္နဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈ႕👧  ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတာေတာ့ ႀကာပါၿပီ ၊ ေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ႔မလွည့္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး ၊ ပထမဦးဆံုး(အခ်စ္စိတ္ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚလာလဲေပါ့. . . ?) ေမးသင့္တဲ႔ ေမးခြန္းပါ ၊ (အခ်စ္စိတ္ဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚလာလဲ ) အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေပၚလာတတ္တယ္ ။ အခ်စ္စိတ္ဆိုတာ လွ်ပ္စီးတခုလိုပါပဲ ျမန္ဆန္တယ္ ၊ အမွတ္မထင္ ျဖစ္ေပၚလာတာပါ ၊  အခ်ိန္ႀကာလာမွ ျဖစ္ေပၚလာတာမဟုတ္ဘူး ၊ စဥ္းစား ေတြးေခၚျပီးမွ ျဖစ္ေပၚလာတာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ( ဒီေနရာမွာ တစ္ခုသတိျပဳဖို႔က ___ ျမန္ဆန္တယ္ဆိုတာနဲ႔ အခုေတြ႕  အခုခ်စ္လဲမဟုတ္ပါဘူး ၊ အခုေတြ႕ အခုခ်စ္ဆိုတဲ႔ အခ်စ္စိတ္မ်ိဳးကေတာ့  ရွိေတာ့ရွိႀကပါတယ္  မ်ားေသာအားျဖင့္ရွားပါတယ္ ၊  ေယာက္က်ာၤးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ရင္ထဲမွာ အခ်စ္စိတ္တခု ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ဆိုတာ ခက္လဲခက္ခဲသလို ၊ လြယ္ေကာင္းလဲလြယ္ႏိုင္ပါတယ္ ၊ ကိုယ္ ပစ္လႊတ္လိုက္တဲ႔ ျမားတစ္စင္းကို   ကိုယ္ျပန္ဖမ္းလို႔ မိခ်င္မိမယ္ ကိုယ့္အခ်စ္စိတ္ကိုေတာ့ ကိုယ္ျပန္ဖမ္းမိဖို႔ေနေနသာသာ  ေန႔ခင္းေႀကာင္ေတာင္ ဓာတ္မီးနဲ႔လိုက္ထိုးရွာတာေတာင္မွ ေတြ႕ႏိုင္မွာမဟ...

Nya Min Kyal Ta Khon     ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္   ငါကဗ်ာ ငါတရား ငါအခ်စ္ ကမာၻ႔ေျမကို ကဗ်ာေတြနဲ႔ ပန္ဆင္ခဲ႔မယ္ ။ ဘဝကဗ်ာ. .အလွမပါ ပ်ိဳးခ်ယ္ရာဝယ္. .ပြင့္လာေသာပန္း ေနျခည္ဆန္းသစ္. .အလွစစ္ႏွင့္ ရႊင္ဆင့္ထြက္လာ. .ငါ ေမတၱာ ။ မလိုသူပစ္. .လိုသူခ်စ္ရင္း အေဖာ္ကင္းကြာ. .ငါ မ်က္ႏွာမွာ အကၡရာဆိုတာ. .အမုန္းမရွိ ။ မာယာရစ္တိုး ေစာင္းႀကိဳးျငိကာ ေပ်ာ္ရွာသည့္ မိန္းမယုတ္ ငါ ေသြးကိုစုပ္ ငါ ငါအသက္ ႏုတ္သြားခဲ႔တယ္။ ဓမၼတရား. . ကိုယ္က်င့္အားနဲ႔ ငါသည္ထိန္းသိမ္း. .အမ်က္ယိမ္း၍မထြက္ခဲ႔ေပ ။ ေနာက္ဆံုး ကမာၻ႕ေျမကို အျမတ္ဆံုး ကဗ်ာေတြနဲ႔ ႏူတ္ဆက္ခဲ႔မယ္ ။

Nya Min Kyal Ta Khon                      ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္ ေသာ့တံ ဆိုးဝါးတဲ႔အရာဝတၳဳေတြ ထည့္သိမ္းထားတဲ႔ ေသတၱာတစ္လံုးဆို ကိုယ္ ဘယ္ေတာ့မွဖြင့္မႀကည့္ဘူး အဲ႔ဒီေသာ့တံကို လႊင့္ပစ္လိုက္မယ္ ဒါေပမယ့္ . . . ကိုယ္က အခု ေသာ့တံျပန္ျဖစ္ၿပီး ဖြင့္လိုက္ရတဲ႔ ဆိုးဝါးျခင္းေတြမနည္းေတာ့ဘူး ။

  . Nya Min Kyal Ta Khon ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္ ဝါဂြမ္းျဖဴ ရွည္လွ်ားတဲ႔ ေရလယ္ေက်ာမွာ ဝါဂြမ္းျဖဴေလး လူေတြရဲ႕ေထြးခြက္ထဲမွာ ဒဏ္ရာမ်ားစြာနဲ႔အတူ ေမ်ာလြင့္လာတယ္ ။ သူမဆီမွာ ပိုင္ဆိုင္တာဆိုလို႔ အမည္မသိ ဒဏ္ရာတဝက္နဲ႔ အေျဖမရွိ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ကိုပဲပိုင္တယ္ ။ သူမရဲ႕ဒဏ္ရာကို ေဆးသိမ့္ေပးရင္း နစ္မြန္းခံခဲ႔ရေသာ သူမအသဲႏွလံုးဟာ ကႏၱရအလယ္မွ အလွဆံုးပန္းတစ္ပြင့္လို 'ေန'ရိုက္ခတ္ဒဏ္ ေလာင္ကြ်မ္းေနၿပီေလ ။ 'ျဖဳတ္' ခနဲ႔ ေႀကြသြားတဲ႔ စံပယ္တစ္ပြင့္ပမာ ခ်က္ျခင္းေတာ့ မႏြမ္းႏိုင္ေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္း တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ေပါ့ ေလာကဓာတ္အမိန္႔ကို နာခံခဲ႔ရတယ္ ။ မဟူရာညရဲ႕ ေမွာင္ရိပ္အလယ္မွာ အမွတ္မထင္ လမင္းကိုေတြ႕လိုက္သလိုပဲ သူမ ေအးၿငိမ္းပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း ေဝဒနာမရွိမ်က္ရည္တစ္ပြင့္ လမင္းရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ စီးက်ေနတယ္ ။ #ညမင္းႀကယ္တံခြန္

  Nya Min Kyal Ta Khon ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္ ေျခလွမ္း(စ/ဆံုး) မင္း ႀကားရဲ႕လား ခ်စ္သူ ငွက္ကေလးေတြ သီခ်င္းဆိုေနၿပီ အေတာင္ပံရွိလို႔ လြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းႏိုင္ေပမယ့္ သူတို႔အတြက္ ခြဲခြာျခင္းေတြကို ဒီအေတာင္ပံကပဲ ဦးေဆာင္သြားတယ္ ။ မင္း ႀကားရဲ႕လား ခ်စ္သူ ႀကယ္ေလးေတြ သီခ်င္းဆိုေနၿပီ အျမင့္မွာလင္းႏုေဝစြာ ထြန္းေတာက္ေပမယ့္ သူတို႔အတြက္ မွိတ္သုန္းက်ျခင္းေတြကို ဒီအျမင့္ကပဲ ဦးေဆာင္သြားတယ္ ။ မင္း ႀကားရဲ႕လား ခ်စ္သူ အခ်စ္ေတြ သီခ်င္းဆိုေနၿပီ ေမတၱာရွိလို႔ သာယာစြာႀကင္နာႏိုင္ေပမယ့္ အခ်စ္တြက္  ခြဲခြာ ၊ ေသဆံုးျခင္းမ်က္ရည္ေတြကို ဒီေမတၱာကပဲ ဦးေဆာင္သြားတယ္ ။ မင္း ႀကားရဲ႕လား ခ်စ္သူ ေျခလွမ္းေလးေတြ ငိုရွဴိက္ေနၿပီ ဒီေျခလွမ္းေလးေတြနဲ႔အတူ   ေတြ႕ဆံုခ်စ္ခဲ႔ႀကေပမယ့္ ခု ၿပီးဆံုးျခင္းကိုလဲ ဒီေျခလွမ္းေလးေတြကပဲ ရင္ဆို႔ရင္း ဦးေဆာင္သြားတယ္ ။

Nya Min Kyal Ta Khon     ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္   ငါစိတ္နဲ႔ငါ အရိပ္ကိုရွာ ''ခဏဆိုၿပီး ''အျပင္ထြက္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ''ေနပါအုန္း''လို႔ ငါက လွမ္းတားၿပီး ငိုေနလိုက္မယ္ ငါ ဒီအလြမ္းေလးကို ခ်စ္တာကိုး။ ''ခဏဆိုၿပီး''ဝင္လာမယ့္လုပ္ေတာ့ '' သြားကြာ''လို႔ ငါ ေမာင္းထုတ္လိုက္ၿပီး ဆက္-ငိုေနတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းထက္ ဒီဝမ္းနည္းစရာက ငါကို စြဲေဆာင္မႈ႕ပိုရွိလို႔ေလ ။ ပိုက္ကြန္အေပါက္နဲ႔ ငါးမိေနသလို ငါ အသိကို ငါ ညာဥ္ကလက္မခံဘူး ငါ ဆက္မွားၿပီး ရူးမိုက္ေနမွ ေရခဲျပင္ အခိုးအေငြ႕လို အသက္မဲ႔ေအးခ်မ္းမႈ႕ေတြက စိတ္ကို ကူးစက္ဝင္လာတယ္ ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ငါလဲ စိတ္ညစ္ေနၿပီ ငါရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈ႕ေတြက ေတာင္တန္းေတြလို မာေက်ာေနၿပီး ငါ အတြက္ သူတို႔ေတြကို ေလေျပလိုႏူးညံ့လာဖို႔ သစ္ပင္စိုက္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ဒါမွ ငါစိတ္ အရိပ္ရမွာ ။ မတ္လ 2015 #ညမင္းႀကယ္တံခြန္

Nya Min Kyal Ta Khon ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္  ေနမရွိသည့္ မီးအိမ္ ႀကယ္အလင္းခတိုင္း ျမ ၊ ေရႊျဖစ္ရင္ လူဘိန္းသားမ်ား ဆုေတာင္းျပည့္ၿပီေပါ့ ။ ေဖာင္တန္ မလို ၊ မွင္ မလို ရည္မွန္းခ်က္ ကိုယ္စီႏွင့္ ကိုယ့္အသိကို ျပန္ခ်ယ္မႈန္းရမယ့္ လူ႔ဘဝဆိုတာ ပန္းခ်ီၿပိဳင္ပြဲျဖစ္တယ္ ။ (ေႂသာ္ . . ) အမိငယ္ အသိမႁကြယ္ေလသမွ်ေတာ့ ဘဝအဘိဓာန္ဆိုတာ အလွမဲ႔ေသာ တိမ္တိုက္ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ ေလာကကိုရင္နာ ဆႏၵကိုေရွ႕တန္းတင္လို႔ ျပန္ရမယ့္ ေဝဒနာက အမိငယ္ . . . မင္းအတြက္ 'မွ်တ'မွာမဟုတ္ဘူး ။ ပင္ယံမွာ ေဝ ေျမ၌ ေႁကြ တိမ္ယံမွာလွ ေျမ၌ ခ ပန္းႏွင့္ႀကယ္လို သ႑ာန္တူ လူ႔ဘဝပါ ။ ပ်ိဳရြယ္တဲ႔ဆည္းဆာမွာ ငိုေနသည့္ အမိငယ္ ဘဝကိုဖ်က္ လင္းတငွက္တို႔ရဲ႕ ရီေမာသံကို မင္းႀကားလား ။ အလင္းေရာင္ ဆိတ္သုဥ္းခဲ႔လို႔ ေနသူရိန္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းလြန္ေစ ထြန္းေတာက္ေဝ မီးအိမ္နဲ႔ တို႔ ဆက္လို႔ေလွ်ာက္ႀကမယ္ ။ အခ်ိန္တန္ ထားခဲ႔ရမယ့္ဘဝဆိုေသာ္လည္း သြားရင္းနဲ႔အေမာေျဖႀကမယ္ အမိငယ္ ။

Nya Min Kyal Ta Khon     ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္    အလြမ္းေဟာင္းထည္ ႏွစ္ေယာက္တြဲ မေလွ်ာက္ရဲလို႔ တစ္ေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္ေလသလား အမိငယ္။ အေခၚခက္ေတာ့လဲ အေဖာ္မဲ႔သစ္ရြက္လို ေႁကြလြင့္ရင္း ေဆြး သယ္ယူသူ ေဝး ေဝးေနရတဲ႔ ကိုယ္ဘဝပါ ။ ေႀကကြဲမႈ႕ကုေဋကု႒ာနဲ႔ ေျမဆီလႊာညိဳးႏြမ္းေျခာက္ ပင္အိုေအာက္မွ ''လင္းတ''သံကခ်ိဳ ( ေၾသာ္… ခုေတာ့ ) ကိုယ္က မင္းအတြက္ အပိုလူျဖစ္သြားေပါ့လား ။ မတ္လ 2015

Nya Min Kyal Ta Khon    ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္ မာရ္နတ္မ်ားႏွင့္ကခုန္ႁခင္း မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႂကည့္တတ္ရံုနဲ႔ေတာ့ ဘဝဆိုတာႀကီးက မတင့္တယ္ မလွပဘူး ။ လူႏွစ္ေယာက္အတူ လမ္းေပ်ာက္တဲ႔အခါ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စည္းလံုးၿပီး ညီညာၾကတယ္ . . ဒါေပမယ့္ . . . တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ႔အခါ ဘယ္သူမွ လာမစည္းလံုးဘူး ။ အေမွာင္ထဲေရာက္မွေတာ့ အမိႈက္ေတြကို ၿမင္ႏိုင္ပါအုန္းမလား . . . . ? စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ မဝံ႔မရဲေလွ်ာက္လာလိုက္တာ ဘယ္အခ်ိန္ သကၠရာဇ္တခုကို ေျမျမဳပ္ခဲ႔ၿပီးၿပီးလဲဆိုတာ လာမေမးနဲ႔ . . . . ကိုယ္ မေျဖခ်င္ဘူး သက္လ်ာ ။ အလယ္တည့္တည့္ကေနပဲ ကိုယ္ ေလွ်ာက္တယ္ ဟိုဘက္ေဘးကပ္လိုက္ ဒီဘက္ေဘးကပ္လိုက္နဲ႔ ေလွ်ာက္ေနရင္ . . . . ကမာၻ႕ႀကီး ဗိုက္ပူမွာစိုးလို႔ ။ ေခြးတစ္ေကာင္ ေလးဘက္သြားလို႔ ေပၚႁပဴလာ မျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ ေဘးဘက္သြားတဲ႔အခါ ေပၚႁပဴလာျဖစ္သြားေရာ သက္လ်ာ ။ မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ေႀကာင့္ ကိုယ့္ညရဲ႕အိ္မ္မက္ေတြ လြင့္ပ်ယ္ ဆိတ္သုဥ္းသြားခဲ႔တယ္ အေရးမပါတဲ႔ စာရြက္ေတြနဲ႔ အသံုးမလိုေတာ့တဲ႔ . . . စိတ္ကူးတခ်ိဳ႕ကို မုန္တိုင္းလာတဲ႔အခါ ထည့္ေပးလိုက္မယ္ ။ သူတို႔ ယူပါေစ . ယူပါေစ သူတို႔ ...

Nya Min Kyal Ta Khon ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္                       ဆံုေတြ႔ျခင္း( ျမစ္ ၊ ပင္လယ္ ) မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ .. ညေနေရာက္တိုင္း ေတးဆိုၿပီး သူရဲ႕အခ်စ္ကို ေခၚေလ့ရွိတယ္ ေျမအိုလမ္းေလးရဲ႕တစ္ေနရာမွာ သူဟာ အျမဲလြင့္ေမ်ာေနက် သစ္ရြက္ေလးလဲ ဟုတ္တယ္ လြင္ျပင္မွာ ေဆာ့ကစားေနတဲ႔ ျမဴမႈန္ေလးလဲ ဟုတ္တယ္ တစံုတေယာက္ကို သူေမွ်ာ္ေနတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္သလို . . . တစံုတေယာက္ကို သူႏူတ္ဆက္ဖို႔လဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ . . . ရင္ကြဲေသာဒဏ္ရာကို အံ႔ႀကိတ္ရင္းနဲ႔ ညေနတိုင္း . . . မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ေတးဆိုတတ္သည့္သူကို အားလံုးက လက္ခုပ္ၾသဘာမ်ားႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းႀကေလတယ္ တစ္ေန႔ေတာ့ . . . သူ ေတးဆိုရင္း ပင္လယ္ထဲဆင္းသြားခဲ႔တယ္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မတတ္လာခဲ႔ေတာ့ဘူး ဘာေႀကာင့္လဲဆိုရင္ . . . . ကြ်န္ေတာ္ဟာ ပင္လယ္ထဲအျမဲစီးဆင္းေနတဲ႔ ျမစ္တစင္း ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ ။

Nya Min Kyal Ta Khon ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္ မုန္တိုင္းရဲ႕ကစားေဖာ္ ႏိုးလတ္စနဲ႔ ရွင္သန္ေနတဲ႔ ငါ ဥယ်ာဥ္ဟာ ေျမလႊာကိုပံုအပ္ခဲ႔ၿပီး မိုးညိဳ႕ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ရပ္တည္ေနတယ္ ။ သူမကို ငါေတြ႕ခဲ႔တယ္ ဒါေပမယ့္ . . . . ငါဆီ သူမ ၿပန္မလာခဲ႔ဘူး ။ ငါအတြက္ေပါ့ ငိုရတဲ႔ညေတြမ်ားလို႔ဆိုၿပီး ဆုလာဒ္အျဖစ္နဲ႔ ဘုရားသခင္က ႀကည္ၿဖဴမယ္ဆိုရင္ သူမ ကို ေျခေထာက္တပ္ေပးပါ ဒါမွ ျပန္ေရာက္လာမွာမို႔လို႔ ။ မနီးမေဝး အရပ္တခုမွာ မိုးရြာေနတဲ႔အခ်ိန္ ပဝါတစ္ထည္လြင့္လာတယ္ ဒါေပမယ့္ . . . ထို ပဝါနဲ႔အတူ မုန္တိုင္းပါလာခဲ႔တယ္ ငါေလ . . ငါ ႀကိဳးစားၿပီး အဲ႔ဒီ ပဝါကို လိုက္ဖမ္းေနတဲ႔ မုန္တိုင္းရဲ႕ကစားေဖာ္ ျဖစ္ေနၿပီ ။

Nya Min Kyal Ta Khon ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္ အျပန္ေျခရာ မိုးေမွာင္လို႔ ေနကြယ္ရင္ ေတာင္ဆြယ္မွာ ေျခရာထင္ အျပန္ခရီးသည္အရွင္ ။ ဘယ္ဆီဝင္ကာ ဘယ္သို႔ေရာက္ အျပန္ေျခရာေကာက္လို႔ ေဝဒနာနဲ႔ေမွာက္အိပ္တဲ႔ည စိတၱဇခ်ယ္ေသာ ဘဝ ။

Nya Min Kyal Ta Khon ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္ ငါကဗ်ာ ငါတရား ငါအခ်စ္ ကမာၻ႔ေျမကို ကဗ်ာေတြနဲ႔ ပန္ဆင္ခဲ႔မယ္ ။ ဘဝကဗ်ာ. .အလွမပါ ပ်ိဳးခ်ယ္ရာဝယ္. .ပြင့္လာေသာပန္း ေနျခည္ဆန္းသစ္. .အလွစစ္ႏွင့္ ရႊင္ဆင့္ထြက္လာ. .ငါ ေမတၱာ ။ မလိုသူပစ္. .လိုသူခ်စ္ရင္း အေဖာ္ကင္းကြာ. .ငါ မ်က္ႏွာမွာ အကၡရာဆိုတာ. .အမုန္းမရွိ ။ မာယာရစ္တိုး  ေစာင္းႀကိဳးျငိကာ ေပ်ာ္ရွာသည့္  မိန္းမယုတ္ ငါ ေသြးကိုစုပ္ ငါ ငါအသက္ ႏုတ္သြားခဲ႔တယ္။ ဓမၼတရား. . ကိုယ္က်င့္အားနဲ႔ ငါသည္ထိန္းသိမ္း. .အမ်က္ယိမ္း၍မထြက္ခဲ႔ေပ ။ ေနာက္ဆံုး ကမာၻ႕ေျမကို အျမတ္ဆံုး ကဗ်ာေတြနဲ႔ ႏူတ္ဆက္ခဲ႔မယ္ ။

       Nya Min Kyal Ta Khon           ၫ မင ္း ႁကယ ္ တ ံ ခ ြန ္   အမွားမွားအယြင္းယြင္းကမာၻ႕ ဒီကမာၻ႕ႀကီးထဲက လြတ္လပ္မႈ႕ကို ငါ မျမင္ဘူး … … …~ တခုခုေတာ့ မွားယြင္းေနၿပီ ငါလဲပဲ မွားယြင္းေနၿပီ အားလံုးရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈ႔ေတြကလဲ အဓိပၸါယ္မဲ႔ေနတယ္ ~ စိတ္မေကာင္းပါဘူး . . . . . ဒီကမာၻ႕ႀကီးထဲကို ငါ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တႀကိမ္ျပန္မလာေတာ့ဘူး ။

    ပ်ိဴခ်စ္ေတး ညမင္းႀကယ္တံခြန္ အကိုေရ . . အေတာ္ကဲ အပိုထြင္ . . အလြမ္းေတြခြ်ဲလို႔ မျငိဳျငင္ . . ေမရင္ထဲ အခ်စ္ေတြၿဖန္႔က်ဲ ။ ေမ့ပါဘူး . . အကိုရယ္ ေဝးေနလဲ. .ေတြးေနတဲ႔အကိုအေႀကာင္း ျပန္ဆံုေပါင္းဖို႔ ဆုေတာင္းေနတယ္ ။ အလိုကြယ္ . . . အကိုနဲ႔ေမႀကား မီးေတာင္ဆိုတာ ျခားေစအုန္းေတာ့ ေသခါမွ အရည္ေပ်ာ္က်မယ့္ ေမရင္ထဲက အသဲ ။

Nya Min Kyal Ta Khon           ၫ မင ္း ႁကယ ္ တ ံ ခ ြန ္    မင္း ဘာအတြက္ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ခဲ႔တာလဲ ကိုယ္နဲ႔မင္း အတူတကြ ခ်စ္ခဲ႔ႀကတယ္ . အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ေနာက္ဆံုးစကား မင္း ေျပာခဲ႔ျပီး မင္း ထြက္ခြာခဲ႔တယ္ . ကိုယ္ ဘဝကို မုန္တိုင္းတိုက္ခတ္ေနျပီ ကိုယ္မ်က္ရည္ေတြကို ေျဖသိမ့္ေပးဖို႔အတြက္ မင္း ျပန္လာခဲ႔ေပးပါ . { ကိုယ့္ အခ်စ္ဆံုး } မင္း ဘာအတြက္ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ခဲ႔တာလဲ .

ေမွာ္တံခါးရဲ႕အနမ္း ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေမွးစက္ေနတဲ႔ အခန္းေလးထဲမွာ ပင္ပန္းစြာနဲ႔ အသက္ရႈေနရတဲ႔ ဖန္ပုလင္းထဲက ပိုးစုန္းႀကဴးကို သနားမိတယ္ ။ သူ႔အလင္းကိုသာ မွီဝဲေနတယ္ သူ႔ငိုသံကို ကိုယ္မႀကားဘူး ဖန္အိမ္ဝန္းထဲ သူေရာက္ေနတာကိုး ။ တခါတေလက်ေတာ့လဲ ေနာင္ဘဝဆိုတာ ဖန္အိမ္ဝန္းႀကီးနဲ႔တူတယ္ ႀကားသာႀကားသိရတယ္ မျမင္ရဘူး ။ ဘဝမွာ ''တူ''ျဖစ္ခြင့္မရွိေတာင္ ''ေပ''ျဖစ္ခြင့္ေတာ့ လိုခ်င္တယ္ ကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ခံႏိုင္ရည္ရွိလဲဆိုတာ ေလာကဓံကို သက္ေသျပဖို႔ေပါ့ ။ ဗီဒိုထဲက အက်ၤ ီတစ္ထည္ကို ယူဝတ္လိုက္တယ္ . . . ကိုယ္ ဝတ္ဆင္ထားမိတဲ႔ အက်ၤ ီက သံခ်ပ္ကာအက်ၤ ီျဖစ္ေနတယ္ ခ်စ္သူ ။ ေဟာ့ ဟိုမွာ . . . ေလာကဓံရဲ႕ခရာတြတ္သံႀကားေနရျပီ ျငိမ္းေအးစြာ ျဖတ္သန္းပါရေစ ။

ဒ႑ာရီရဲ႕ပံုျပင္ေဟာင္း                        ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ခႏၶာကိုယ္မွာ . . . . မီးလွ်ံေတြ မီးဟုန္ေတြေလာင္ျမိဳက္ကြ်မ္းခံေနရတဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္ . . . အားသြန္လို႔ ေျပးရင္းနဲ႔ ျငိမ္းေပးမယ့္သူကို ေျပးလႊားရွာေဖြႀကလို႔ေပါ့ ေတာနက္ရဲ႕တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ျမစ္ဝမ္းေရျပင္နက္ႀကီးတစ္ခု ေတြ႕သြားတယ္ ပထမလူက သူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာေလာင္ကြ်မ္းေနတဲ႔ မီးလွ်ံ မီးဟုန္ေတြကို ျငိမ္းဖို႔ ထိုျမစ္ဝမ္းေရျပင္နက္ႀကီးထဲ ခုန္ဆင္းခ်လိုက္တယ္ ခဏႀကာေတာ့ . . . ပထမလူ ကုန္းေပၚကို ေရကူးျပီး ျပန္တတ္လာႏိုင္ခဲ့တယ္ . . ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းသြားတယ္။ ထို႔အတူ . . . ဒုတိယလူဟာလဲ ထိုျမစ္ဝမ္းေရျပင္နက္ႀကီးကို ေတြ႕ျပီးေနာက္ . . . . သူ႔ခႏၶာမွာ ေလာင္ကြ်မ္းေနတဲ႔ မီးလွ်ံ မီးဟုန္ေတြကိုျငိမ္းဖို႔ ထိုျမစ္ဝမ္းေရျပင္နက္ႀကီးထဲသို႕ ခုန္ခ်ခဲ႔တယ္ . . . သို႔ေသာ္ျငားလဲ ဒုတိယလူဟာ ပထမလူလိုေရမကူးတတ္ေပ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ အပူျငိမ္းသြားဖို႔အတြက္သာ ျမစ္ဝမ္းေရျပင္နက္ထဲ ခုန္ခ်ဆင္းေသာ ဒုတိယလူဟာ . . . ပထမလူလို ကုန္းေပၚသို႔ ျပန္မတတ္ႏိုင္ခဲ႔ေပ အပူမီးေတြကို ျငိမ္းဖို႔ေရထဲခုန္ခ်ကာမွ ထ...

ေဝးေသာအရပ္ ညမင္းႀကယ္တံခြန္ စိုဝင္းႁပီးလွပေနတဲ႔ မူလႏူတ္ခမ္းေလးေပၚကို အတၱေတြ ဆိုးခ်ယ္ေနရင္ . . . ႏူတ္ခမ္းေလး မဲသြားလိမ့္မယ္ ခ်စ္သူ ။ ေခ်ာမြတ္ျပီးလွပေနတဲ႔ နဂိုပါးျပင္ေပၚကို မာနေတြ လိမ္းခ်ယ္ေနရင္ ပါးျပင္ေလး ညစ္သိုးသြားလိမ့္မယ္ ခ်စ္သူ ။ တစ္နာရီစကားေျပာလို႔ အဆင္မေျပတိုင္း တသက္လံုး ေက်ာခိုင္းျပီးေနေတာ့မလား ဒီကမာၻ႔မွာ ေဝးေသာအရပ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး . . . အနီးစပ္ဆံုးသူကို မျမင္ႏိုင္ျခင္းသာ ထိုလူဟာ . .ေဝးေသာအရပ္ကိုေရာက္ေနတာပါ ။

အနာေဟာင္းကိုစြန္႔ခြာျခင္း  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ လမ္းအိုရဲ႕တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ထိုင္ခံုေလး တစ္လံုးရွိတယ္ ။ အေဆြတို႔ ငါသည္ . . . နွစ္ခါမမက္တဲ႔ အိမ္မက္တခ်ိဴ ႕နဲ႔ အဖိုးပကာသနမမ်ားတဲ႔ အက်ၤ ီစုတ္တစ္ထည္ကိုသာ တန္ဖိုးထား၏ ။ ဝိုင္ ခ်ိဴ တစ္ခြက္နဲ႔ ခ်စ္သူရဲ႕ ရင္ခြင္မွာ ငါ ေနမြန္းတည့္ဖူးခဲ႔တယ္ ။ အို . . . အေဆြတို႔ ဘယ္သူမွေတာ့ ေသဖို႔ခ်ည္း ေမြးဖြားလာတာမဟုတ္ ဒါေပမယ့္ . . . ငါ ေလာကကို စိတ္နာသြားျပီေလ ။ အေဆြတို႔ . . . ဟို . . . အေဝးက လြင့္လာတဲ႔ ျမဴ ခိုးေငြ႕ေလးေတြဟာ ငါ ခ်စ္သူရဲ႕ ဝိညာဥ္ကို လာေခၚေဆာင္ေသာ တမန္ေတာ္ေတြႁဖစ္တယ္ ။ အေဆြတို႔ . . . ငါ ရဲ႕ ခႏၶာကို ေျမမွာမျမဳပ္နဲ႔ မီးလဲမရွဴိ ႕နဲ႔ လူေတြနဲ႔ေဝးရာ အရပ္မွာ ဒီအတိုင္းသာ ပစ္ခ်ထားခဲ႔ပါ ''လင္းတ''ေတြရဲ႕ ဆာေလာင္မႈ႕ ျပည့္တင္းပါေစ ။ အို . . . အေဆြတို႔ ငါ ေမာပန္းေနျပီ လမ္းအိုရဲ႕ထိုင္ခံုေလး ငိုေနတယ္ ငါရဲ႕ခ်စ္သူက လြဲလို႔ အားလံုးကို မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး ငါကို ခြင့္လႊတ္ျပီး သြားခြင့္ျပဳပါ အားလံုးကို ေက်ာခိုင္းခဲ႔ပါရေစ ။

            အျပစ္သား ကြ်ႏ္ုပ္ Nya Min Kyal Ta Khon ည မင္း ႀကယ္ တံ ခြန္ ကိုယ့္မွာ အေကာင္းဆံုး ခံစားခ်က္ေတြဘာမွမရွိဘူး မင္းသာ ဘုရားသခင္ရဲ႕အခ်စ္မ်ားကို သိျမင္နားလည္ရင္ . . . သူဟာ အျမဲတမ္း မင္းအတြက္ပဲ ၿပီးေတာ့ . . . . ေကာင္းမြန္စြာနဲ႔အျမဲတမ္း သူ မင္းအတြက္ ဂရုစိုက္ေပးလိမ့္မယ္ ။

ေႏြးေထြးမႈ႕  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ မနက္ခင္း ေနေရာင္ ကမာၻ႔ႀကီးကို စတင္ လႊမ္းျပီဆိုတာနဲ႔ . . . ေဖေဖ မရွိေတာ့ဘူး . . . '' ေဖေဖ ဘယ္သြားလဲ ''ေမေမကို ေမးတိုင္း  ''ေခါင္းတခ်က္ခါျပတယ္'' ''နွင္းေတြက်ေနတယ္ ေဖေဖ '' ေရခဲျပင္ေပၚကလူေတြ  ပင္လယ္ဆီ ေရာက္ ေရာက္သြားႀကတယ္ . ထင္းရွဴ းပင္ေတြက ခ်မ္းလို႔ဆိုျပီး ေထြးဖက္ခြင့္ ေတာင္းႀကတယ္ , , , '' ဟင့္အင္း '' မဖက္ေထြးခ်င္ဘူး ေဖေဖတစ္ဦးတည္းကို ဖက္ေထြးျပီး ေနခ်င္တာ , , , ေဖေဖ ျပန္လာခဲ႔ပါေနာ ္ ။

ျပန္ညွိဆက္ေသာ ''ၾကိဳး''  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေမတၱာဆိုတာ အလ်ွားအနံမရွိေပမယ့္ အသြားအျပန္ေတာ့ ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ . . . . ရထားတစ္စီးလိုပါပဲ ခ်က္ျခင္းႀကီးေတာ့ ကိုယ္လိုရာကို ကိုယ္ ေကြ႕ရခက္တယ္ ~ မုန္းေနသူရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ . . . . မင္း အခ်စ္ေမတၱာရွိအုန္းမလား ~ ေလေျပတိုးေတာင္ မခံနိုင္တဲ႔ ရြက္နုေလးလို . . . အခုေတာ့ ကိုယ္အခ်စ္မွာ မင္း ေမတၱာမပါရင္ ေသနိုင္တယ္ဆိုတာ သိခဲ႔ျပီ ~ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္သာ အတိတ္တံခါးကို ခဏပိတ္ျပီး နမိတ္ေကာင္းရဲ႕မင္း လက္ထဲမွာပဲ ကိုယ့္အခ်စ္ကို ရွင္သန္ပါရေစ ~ ကိုယ့္အမွားကို ျပင္ဆင္ခ်က္အေနနဲ႔ ကိုယ္ဟာ မင္းအတြက္ ခႏၶာေႀကြ ေႀကြ ဝိညာဥ္စုတ္ စုတ္ မင္း အရိပ္ေအာက္မွာပဲ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ . . . . ထြက္သက္ တည္ျငိမ္ပါရေစ ။

ဗို႔အားနွစ္ဆ  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ဟို႔ . . ေတာင္ကုန္းထိပ္မွာ အလွဆံုး ပန္းတစ္ပြင့္ရွိတာ သိတယ္ သြားမခူးဘူး ကိုယ့္ အခ်စ္က ပိုလွလို႔ ။ ဟ႔ို . . မိုးစၾကာေပၚမွာ စီထားတဲ႔ သန္႔ရွင္းေသာ ႀကယ္ေတြရွိတာ သိတယ္ မေႂကြသက္ဆင္းခိုင္းဘူး ကိုယ့္ အသဲနွလံုးက မြန္ျမတ္လို႔ ။ ဟို႔ . . လြင္ျပင္က လွမ္းခ်ီလာတဲ႔ ေပ်ာ႔ေျပာင္းေသာ ေလသင္းထံုတခ်ိဴ ႕ကို မမက္ေမာဘူး ကိုယ့္ အႀကင္နာေလေျပက နူးညံလို႔ ။ ဟို႔. . စားပြဲေပၚက ဝိုင္ခ်ိဴ ပုလင္းဆီမွာ ငွဲ႕ယူျပီး မေသာက္ဘူး ကိုယ့္ ခ်စ္သူရဲ႕နူတ္ခမ္းသားက သူ႔ထက္ ပိုခ်ိဴ ျမ ပိုယစ္မူးေစလို႔ပဲ ။

နူတ္ခမ္းေလး  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ အိုဘယ္ . . . မာယာႀကိဳးညွိထားတဲ႔ ေစာင္းသံစဥ္ကိုမွ ကိုယ္က , , , ယစ္မူးကာ ခုန္ကခ်င္ေနမိတယ္ မိန္းကေလး ~ အိုဘယ္ . . . အဆိပ္ဆူးျမားရဲ႕ ပစ္မွတ္ေရွ႕တည့္တည့္ကိုမွ ကိုယ္က , , , ေရာက္ခ်င္သူ တကယ္ဆိုခ်စ္လို႔ပါ မိန္းကေလး ~ အိုဘယ္ . . . နူတ္ခမ္းေလးရဲ႕ အနမ္းတခ်က္ကိုမွ ကိုယ္က , , , အကန္းျဖစ္ခံလို႔ ပန္းတပြင့္နွင့္မိန္းကေလးအတြက္ ကိုယ္ခံယူ ကိုယ္အခ်စ္ေပးဆပ္ခ်င္သူမို႔ပါ ~ အိုဘယ္ . . . သန္းေခါင္ယံမွာ အေမွာင္ျခံရံထားလို႔ ကိုယ့္အတြက္ အလင္းတခုမလိုဘူး စြဲလန္းရာ နွစ္သက္သူ ကိုယ့္အနား မင္းရွိဖို႔သာ အလိုအပ္ဆံုး ။

အလွေဟာင္း  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေကြ႕ဝိုက္ျပီး စီးဆင္းလာတဲ႔ စမ္းေရ ရင္ခြင္မွာ ေမွးအိပ္ေနေသာ ပန္းေႁကြ ေကာင္းကင္က ေစလႊတ္လိုက္ေသာ တိမ္မၽွင္ေတြ ရစ္ခ်ည္ထံုးျပီး လိုက္ပါ စီးေမ်ာခဲ႔ရတဲ႔ အလြမ္းေျခဖြဖြနင္းသံ ႂကားရ၏ ~ မ်က္ရည္နဲ႔ေျပးထြက္သြားခဲ႔တဲ႔ သူ႔ ဘဝလမ္းနွင့္အတူ ရြက္ေျခာက္မ်ားစြာ ပင္အိုကခြာ ေျမလႊာေပၚျဖာက် ေလေတာ့သည္ ~ အခ်စ္ကို တိုင္တည္ထူေသာ္လည္း ရြက္လြင့္ ေလပိုးလို႔ အေႁကြေစာ ဤသေဘာ ေျဖသိမ့္ဖို႔ ခက္ ရြက္နုေတြ ေဝဆက္တဲ႔ ပ်ိဴ းတစ္ပင္ အလွသစ္ေတြနဲ႔ တိုးျဖာေနေပမယ့္ အလွေဟာင္းကိုေတာ့ ယေန႔ထိ . . . စြဲလန္းတုန္းပါ . . . သက္လ်ာ ။

ဇာမဏီလူသား ( ၂ )  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ပံုပန္းခ်ီ အသက္ဝင္ စံုညီေသာအစြမ္းရွင္ တုန္ခါေသာ ေျမအလ်ွင္ ေလဆန္မ်ားစြာ ျဖိဳခြင္း ညင္းေလေျပရနံ႔သင္း ထြင္းေအာင္နိုင္သူ တင့္ေလမင္း ။ အေမွာင္ရိပ္ ေျခတစ္သန္း အလင္းေပးစြမ္းဖို႔ … … …, ေက်ာ္ျဖတ္လွမ္းရင္း ... ပံုပန္းခ်ီအသက္ဝင္ ဇာမဏီငွက္အသြင္ ကိုယ္လိုရာကို  ကိုယ္ဖန္ဆင္းေပါ့ ကိုယ္ကသခင္ ။

ေညာင္မုတ္ဆိတ္ ( ၂ )  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ လြမ္းေငြ႕ဖြယ္ . . . အေမြးဆြယ္တဖါးဖါးက်လို႔ ငွက္နူတ္တိုရဲ႕တြန္သံခ်ိဴ ဤ ေညာင္မုတ္ဆိတ္မွာ တခါဝင္ခို အခုေတာ့ . ဘယ္မလဲ ငွက္နူတ္တို ။ ဟင္းဟာျပင္ . . . . ဆင္းတတ္လိုက္နဲ႔ရာသီသံုးခြင္ မနွစ္ကပင္ . . . မိုးသက္ျပင္းလို႔ က်ဴ ိးပဲ႔ကာ ငွက္နူတ္တို လံွဴ ျခံဳ စြာ ဤအရိပ္မွာခိုျပီး အခုေတာ့ . . . မင္းက ေလလႊာစီးလို႔ . . . . . , အာကာျပင္မွာ အေဖာ္အသစ္ေတြ႕ ေၾသာ္ . . . ေမ့မရ ေမာ့ကာျပံဳးမရ . . , ေညာင္မုတ္ဆိတ္ နဲ႔ ကိုယ့္ဘဝ ။ ။ ။

ကဗ်ာပ်ံသန္းျခင္းသို႔  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ တိမ္ဝတ္စံေဆးေရာင္လြင့္လို႔ ၿငိမ္ဝပ္ကာခေညာင္းဝင္ ဟို႔ . . မိုးျမင့္ဆီတြင္ ေပလႊာကဗ်ာဝဲလို႔လြင့္ျပီ ေစညႊန္ရာ ေႀကာ့ကာ တင့္စြာ ေလဖိတ္စင္စံုေျခတြန္းလာ ဆူျဖိဳးတဲ႔အလွေသြးကဗ်ာ ေမာ့လို႔ႀကည့္ပါ . . . . . မိုးျမင့္မွာ ေရာင္ေသြးစံုစြာ တိမ္လႊာေတြ ေငးလို႔ ရႈ႕ကာ ဒီကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဝဲပ်ံလို႔စီး ဂုဏ္တင့္ေစသတည္း း း . . . . . . .။

တုျပိဳင္ေငးဖြယ္ ညမင္းႀကယ္တံခြန္ တုျပိဳင္ေငးဖြယ္ ၊ ပန္းပုေႀကြငယ္ ၊ အလွႀကြယ္စြာ ဝင့္ပန္းဆင့္ပ်ိဴ ၊ နူတ္ခ်ိဴ ပြင့္ငံု ေတးငံုဂါထာ ၊ ပြင့္အာထံုသင္း သီဆင္းကာခင္း ၊ ေျဖးညင္းေဖ်ာ႔ေျပး အလွေက်းရြာက လံုမေလး ။ ။ ။

စမ္းေရကညာ  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေအးေရစိမ့္စမ္း … ႀကည္စြာခမ္းနား - စမ္းအိုင္ႀကာငံု ပြင့္အာစံုဖူး - နံ႔သာသင္းကာ ျမိဳင္ႀကိဳင္စြာထူး - ေလဘဝင္ျမဴ း ကူးလြန္႔ယွက္ျဖာ - ေရႊရင္ခြင္မွာ စမ္းေရကညာပ်ိဴ စြဲေစပါ၏ ။ ။ ။

လံုမပ်ဴ ိ  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေတာလံုမပ်ဴ ိ ႀကည္သာစြာတင့္ ၊ အလွဝင့္ကာ ဆင့္ကာဆင့္ကာ ၊ ျဖဴ ေသာသဒၵါ ဘဝင္ရႊင္ျဖာ ၊ ေအးခ်မ္းလွလို႔ ေတာရပ္ေဝဆာ ၊ ေလာဘမဲ႔ေတာ့ ျပံဳးတိုင္းတင့္တယ ္ ေလေပစြ ။

ခ်စ္ရတဲ႔ကဗ်ာ  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ဝင့္ဆင့္ကာငံု ၊ တင့္ဆန္းပံုမွာ စံုစီျခယ္မြန္း ၊ အလွသြန္းကာ ထြန္းလဲ့ေတာက္ပ ၊ သူ႔ရူပါအလွ ၊ ဘဝင္ျဖာေငး ၊ ေႀကာ့ဟန္ေသြးလို႔ ေထြးေပြ႕ေလျဖဴ ၊ တိုးေဝွ႔ႀကဴ ေတာ့ မူဟန္ပိုႀကြ ၊ ရြရြေလးလွ ၊ ဝင့္ဆင့္ကာထူး ၊ အလွျဖဴ းေတာ့ ျမဴ းႀကြခုန္သံ ၊ ဒီလူထံသို႔ အခ်စ္ငလ်င္ေတြတြန္းပို႔ေနသလား ယမင္းရူပအလွ ။ ။ ။

ေအာင္ပန္း  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ဘယ္သူတတ္တတ္ တို႔ေတြရဲ႕လက္နွစ္ဖက္က တို႔ေတြရဲ႕အားမာန္ပဲ ။ ဘယ္လိုေျပာေျပာ တို႔ေတြရဲ႕အသိအာရံုေႀကာက တို႔ေတြရဲ႕ အလင္းပဲ ။ ဘယ္သ႔ူနွိမ္နိွမ္ တို႔ေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္မနိမ့္ဖို႔က တို႔ေတြရဲ႕ပန္းတိုင္ပဲ ။ ဘယ္သူယုတ္ယုတ္ တို႔ေတြရဲ႕အသိမရႈပ္ဖို႔က တို႔ေတြရဲ႕ေအာင္ပြဲပဲ ။ ဘယ္သူခ်ိဴ းခ်ိဴ း တို႔ေတြရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္မပုပ္သိုးဖို႔က တို႔ေတြရဲ႕ရွင္သန္ျခင္းပဲ ။ ဘယ္လိုရံွဴ းရွံဴ း တို႔ေတြရဲ႕အဆံုးမရွိတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က တို႔ေတြရဲ႕. . . . . . . . ? ေအာင္ပန္း

သနပ္ခါးနဲ႔မ်က္ရည္  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ သစ္ေျခာက္အို ပင္ငုပ္တိုလို မရႊင္ရုပ္ကိုေဖာ္ႀကဴ း ဒီရင္ခြင္မွာ မေပ်ာ္ဖူးသလိုနဲ႔ ေက်ာခိုင္းခဲ႔တယ္ ။ သြားေတာ့မယ္ဆိုျပီး လက္ျပခဲ႔တာ နင္ ရူးေတာ့မယ္ဆိုျပီး က်န္ရစ္ခဲ႔တာ ငါ အေတြးျပာခ်လို႔ ေဆြးစရာက်န္ရစ္ေနသမ်ွေတာ့ နင္ကို ငါ . . . . . အခ်ိန္မွန္မွန္ လြမ္းေနပါ့မယ္ ။ နင္နဲ႔ငါဟာ တကယ္ေတာ့ သနပ္ခါးနဲ႔မ်က္ရည္လိုပဲ ခ်စ္ျခင္းကိုလွပေအာင္ ငါဖန္တီးမြမ္းမံခဲ႔ေပမယ့္ နင့္ မ်က္ရည္ေႀကာင့္  သနပ္ခါးပ်က္ခဲ႔ရတယ္ ။

တိုးတိတ္ေဝးလြင့္  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေထြးဖက္လ်ွက္  တိုးယွက္ျဖာ ။ မ်က္ဝန္းျပာ ဝင္းထြက္လို႔ တမွိတ္ခတ္  ပင့္သက္ေပ်ာက္ကြယ္ ခမ္းေျခာက္လို႔လာ ။ ညာဥ္ကမာၻ႕ အဖန္ဖန္ညွိ အျပန္မဲ႔ ေျခနင္းရာ ေျမယာအိမ္ ေဆာက္လို႔ ထာဝစဥ္ … … ေမတၱာႏြံ႕ ေမာင့္အသဲက်ြန္ခဲ႔ ျပန္ဆံုရန္ခက္ေခ် ျပီ ။

ညိဳေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔မႈန္  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ အလင္းမပ်ယ္ ၊ ေကာင္းကင္ဝယ္ ေနနီလံုးႀကီး လိမ့္က်ေတာ့မယ္ ၊ အဆင္းမခ်ယ္ ၊ တိမ္လႊာငယ္ ညိဳ ညိဳ နုေဖ်ာ႔ သ႑ာန္ေပ်ာက္ကြယ္ ၊ ကေလးငယ္ငယ္ ၊ လက္ခ်င္းခ်ိတ္သြယ္ စုစည္းျပံဳးရႊင္ ေဆာ့ကစား ေလာက လမင္း ပြင့္ေစသား ။ ။ ။

ေနညိဳ  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ညေန,ေနညိဳ ေတးဖြဲ႕ဆို ငွက္ကေလးရယ္ လြမ္းစိတ္ပို ၊ ညေန , ေနညိဳ အခ်စ္ေတြလို မျပည့္စံုတဲ႔ ဘဝတခုအပို ၊ ညေန , ေနညိဳ ထိုင္ကာငို ဘဝရဲ႕မီးစ တျဖည္းျဖည္းတို ။

ေအးခ်မ္းပါရဲ႕လား ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေလေျပ ေလေျပ တိုက္ခတ္ေျပး တိမ္တိုက္တြန္႔လိမ္ေသြး ။ နီကာညိဳကာ တေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ ဆည္းဆာ ေခါင္းေလးေမာ့ ။ ဝါထိန္ျဖဴ ကာ ထြက္လို႔လာ လမင္းေဖြးႀကည္သာ ဝိုင္းကာ စုလို႔ ေဆာ့ကစား ေအးခ်မ္းပါရဲ႕လား ။

တမလြန္ - မိခင္  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ အေဝးနယ္က သုသာန္ေျမမွာ ေဆြးဇရပ္ရွာျပီး . . . . မိႈင္ေတြးကာ မငိုပါနဲ႔ေမေမ ။ ေနညိဳရင္ အိမ္အိုကိုလြမ္းတယ္ အခ်ိန္ေတြဟာ ေလာင္စာမို႔လို႔ လူ႔ဘဝဆိုတာ က်ြမ္း က်ြမ္းခဲ႔တယ္ ေမေမ ။ တႀကိမ္တခါ ဘဝကိုရခဲ႔ေပမယ့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ ဆုေတာင္းမိတယ္ ေမေမ ေနာက္တႀကိမ္ . . . ဒီေလာကႀကီးထဲမွာ မရူးပါရေစနဲ႔ ။ ရုပ္ခႏၶာ လုပ္ေဆာင္ေနသမ်ွေတာ့ အရႈပ္သံသရာ ပတ္ခ်ာလွည့္ က်ြန္ေတာ္ဟာ ေမေမအတြက္ အျပံဳးတစ္ခုျဖစ္ခဲ႔ရင္ . . . ဒီေလာကရဲ႕ရမၼက္မီးခြက္ကို ေပးဆပ္က်ိဴ းနပ္ခဲ႔ျပီ ။ ေလာင္စာအျပည့္နဲ႔ဘဝမို႔ တခါတရံေတာ့လဲ . . . . . ေမေမလို႔ တိုးတိုးေလးေခၚခ်င္ေပမယ့္ ေရာင္စဥ္မရွိတဲ႔ ေက်ာက္ခဲလို အေမွာင္ထဲမွာ ရင္နင့္ေအာင္ ငိုေနမိမွာစိုး၏ ။ က်ြန္ေတာ္ရဲ႕အတၱထက္ မရႊင္သာ ဆႏၵသေဘာမပါလဲ သူလိုရာ အတင္းလုယူသြားတတ္တဲ႔ ဒီေလာကရဲ႕အတၱက အဆအင္အား ပိုႀကိီးမားပါတယ္ ေမေမ ။ နွင္းေငြ႕ေလး . . . . . . တစိုတဆြတ္ဖ်န္းရံုသာရွိတဲ႔ ဒီေလာကႀကီးထဲက လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ အခ်စ္ ၊ ေမတၱာ ၊ အႀကင္နာေတြဟာ ေမေမရဲ႕ေျခေဆာင့္သံေလာက္ က်ြန္ေတာ္အတြက္ . . . . ေအးျငိမ္းမႈ႕မရွိပါဘူး ။ ေမေမေရ . . . . တမလြန္ရဲ႕...

ေဖေဖ,ေမတၱာစႀကာဝဠာ  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ က်ယ္ဝန္းလွတဲ႔ ေျမတခြင္ ေဖေဖ,ေခ်ြးးစက္ထင္ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းရဲ႕အနွစ္ေမတၱာ အျပံဳးႀကိဳင္လို႔ေဖေဖ,မ်က္နွာ ကႏၱာရကို ေဖေဖဖန္းတီး ေမတၱာစမ္းေရစီး ေဖေဖ,ရင္မွာ အစဥ္ေထြး ဂရုဏာအသက္ဝင္ေဆး သားငိုရင္ ေတးေလးနဲ႔ေခ်ာ႔ တခါ တေႀကာ့ ေႀကာ့ သားရဲ႕ကမာၻ႔မွာ ေဖေဖ,ရွိေတာ့ ခြန္အားသစ္နဲ႔ေပ်ာ္ရေပါ့ ။

       နားလည္သင့္ခဲ႔တယ္           ညမင္းႀကယ္တံခြန္         -- ___ ---- ____ ------ နားလည္မႈနဲ႔ ႀကင္နာမႈဆိုတာကို ႀကိဳ းတစ္မ်ွင္က်စ္လိုက္ရင္ အခ်စ္ႀကိဳးတစ္မ်ွင္ရလိမ့္မယ္ . . မင္း ဆက္၍ က်စ္ခ်င္က်စ္ ျဖတ္ခ်င္ျဖတ္ ထြက္ခ်င္ထြက္သြားပါ အရာအားလံုးက နားလည္မႈနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ဘဝေတြမို႔ပါ ။

ပိုလို႔လြမ္းမယ္  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ အေဖာ္ေဝးကြာလို႔ ေမ်ွာ္ေဆြးရတယ္ -- ခ်စ္သူ ေႀသာ္ … အေတြးကလဲ ေဖာ္ျပလို႔မရတဲ႔ သေကၤတျဖစ္လို႔ ေပ်ာ္ျမဴ းစရာ ရင္ခြင္မွာ မင္းမွမရွိတာ ။ ေၾသာ္ … အခ်စ္ရယ္ အေဝးနယ္မွာ . . . အေတြးပင္လယ္မျဖစ္ဖို႔ မင္း . . . ဖတ္ဖို႔စာစီ ဒီကဗ်ာသည္ မင္းအတြက္ေပါ့ ။ အိပ္ေရးမဝလို႔ လက္ေရးေတြမလွခဲ႔ရင္ ခြင့္လႊတ္ … … … ဘာရယ္ေႀကာင့္မဟုတ္ . . . ကိုယ့္ စိတ္ကူးထဲ , , မင္းက ငုတ္တုတ္လာထိုင္ေနေတာ့ မွိတ္မရတဲ႔ မ်က္လံုးက ရက္ေပါင္း ( ၇၃၀ )ေပါ့ ။ ။

ရရစ္{ျခစ္ျခင္း}  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ အလြမ္းေျပ လမ္းတဖက္ရဲ႕ ပန္းေႀကြေျမေပၚမွာ ခရမ္းျပာရင့္ အသဲနွလံုးတစ္စံု ထားခဲ႔တယ္ ။ အလွမ္းေဝး အနမ္းေျပးေတာ့ အနိႈင္းမဲ႔ ေမတၱာ သမိုင္းတြင္ က်န္ရစ္လို႔ ေမေရ . . . . မင္း ကိုယ့္ကို နမ္းခဲ႔တယ္ ။ အပုပ္ခံ စိတ္ကူးတခ်ိဴ ႕က အျဖည့္ခံအိမ္မက္အျဖစ္နဲ႔ အလြမ္းေျပ လမ္းေလးေပၚမွာ တခ်ိန္တုန္းက . . . . အနမ္းဆိုတာ ေဝဆာေနတဲ႔ဥယ်ာဥ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ။ ေရွာင္လႊဲ ဖယ္ခြာ ေသကြဲ ေဆြးရွာေနတဲ႔ ကႏၱရနွင္းဆီတစ္ပြင့္လို မာယာရထားေပၚမွာ ကိုယ္ဟာ အျဖည့္ခံေလးအျဖစ္နဲ႔ ရရစ္{ ျခစ္ျခင္း } . . . . . . ဘဝကို ေနကြယ္ရစ္ျပီ - ေမ ။ မင္းေပ်ာ္ရာကို သြားခဲ႔တယ္ စကားႀကြင္းက်န္ တစနဲ႔ မင္း - ကိုယ္ကို ထားခဲ႔တယ္ မင္း လွမ္းရာ ပန္းပြင့္ေစ ။

     ရင္ခုန္သူမို႔   ညမင္းႀကယ္တံခြန္ အေရာင္မ်ားလင္းလဲ႔လို႔ေပါ့ မီးတခဲရဲ႕ အနီရဲရဲဝင္းျဖာဟပ္လို႔ ထီးတစ္လက္မိုးထားေပးမယ္ --ခ်စ္သူ မငိုပါနဲ႔လို႔ ေျပာခ်င္ေပမယ့္ . . . မ်က္ရည္က  မ်က္လံုးထဲကလား . . . ရင္ထဲကလား မေသမခ်ာအေတြးေတြက သ႑ာန္မပါသလိုေပါ့ . . ဖမ္းဆုပ္လိုက္ရင္ အဆင္းမဲ႔သြားမွာ စိုးရိမ္မိတယ္ … ေမ႔ျပီလားလို႔ မေမးရဲဘူး က်ဴ ိးေတာ့မယ့္တံတားတခုအေပၚ ျဖတ္နင္းေလ်ွာက္ရသလိုမ်ိဴ းပဲ တက်ြီက်ြီ နဲ႔အသံထြက္ရင္ေတာင္ ကိုယ္က   ရင္ခုန္တတ္သူပါ --ခ်စ္သူ

ဆုမေတာင္းသူ  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေနပူရွိန္ေအာက္မွာ ေက်ာပူေပမယ့္ ေတာသူပုန္ထေနတဲ႔ . . . . ဝမ္းစာနဲ႔ယွဥ္ရင္ ငရဲျပည္ေအးခ်မ္းတယ္ ။ ေနဝင္ခ်ိန္ထိ ငါသည္လႈပ္ရွားရင္း ငါကိုယ့္ငါေတာင္ ''မွန္''မႀကည့္ျဖစ္ဘူး ညကို ေရာက္ခဲ႔ရတယ္ ။ အက်ိဴ းေတြက ေပးတတ္သလား အခ်ိဴ းအေကြ႕ေတြကပဲ မ်ားသလား ငါလဲမသိေတာ့ဘူး း ဘဝက ေနမင္းေအာက္တည့္တည့္မွာ ငါဘဝထဲမွာလဲ ေနမင္းရွိေသးတယ္ ဘာဆုမွေတာင္းခ်င္ဘူး ႀကယ္ေၾကြလဲ ဆုမေတာင္းဘူး သစ္ရြက္ေၾကြလဲ ဆုမေတာင္းဘူး ေနာက္ဆံုးး းး း . . . . . ငါ . . အသက္မဲ႔သြားရင္ေတာင္ ဆုေတာင္းျပည့္လို႔ၿဖစ္တာမဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး ။

အလင္းမဲ႔မိုးႀကိဳး ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ဘဝေျမမွာ ၊ အလွေဝဆာ ရႊင္သာလူးလိမ့္ ၊ မိုးေရစိမ့္ရင္း ေျဖးညင္းသာသာ ၊ အုံ႔မိႈင္းကာဆိုင္း မိုးျပိဳင္းျပိဳင္း ရြာသြန္း ျဖိဳးေလျပီ ။ ခ်စ္သူေျမလႊာ ၊ စိုကာစိုရြဲႊ မိုးသားမဲမ်ား ၊ ညိဳးအားျပိဳင္လို႔ မိုးျပိဳ႕ေသာည ၊ နိုးထကာေခၚ အေဖာ္မြန္ ခ်စ္ခရီး မိုးႀကီးေလခဲ႔ျပီ ။ ခ်စ္သူကိုဖက္ ၊ မ်က္ရည္စက္နဲ႔ မုန္တိုင္းငယ္ေခၚ ၊ ေလဆန္ေလွာ္လို႔ ညိဳ႕အားမ်ဥ္းျပိဳင္ ၊ ရင္ဆိုင္ေထြဆိုင္း မိုးျပိဳင္းျပိဳင္း ရြာသြန္း ျဖိဳးခဲ႔ျပီ ။

တိမ္လႊာပန္း ( သို႔ ) ေျမလႊာပန္း ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ေလလြင့္သလို ေျခသင့္ရာကို ကူးျဖတ္သြားခ်င္တယ္ .      ႀကင္သူ မီးခိုးေငြ႕တခိုတေထာင္းနဲ႔ ဟိုး း မီးေတာင္ထက္က   နဂါး ႀကီးကိုစကားေျပာခ်င္တယ္ . . ကိုယ္ေလာက္ ပူမလားလို႔ေပါ့ . . . . . တိမ္လႊာပန္းကို ရင္မွာနွစ္သက္ကာ ေျမမွာလြမ္းေနရင္  ကိုယ္ဟာအရူးျဖစ္ျပီေပါ့ . . ႀကင္သူ ကိုယ္ခူးခဲ႔ပါတယ္ . . . ေျမလႊာပန္းတစ္ပြင့္  ေႀကြကာမပ်ယ္သေရြ႕  ရင္မွာအျမတ္တနိုးနဲ႔တည္ရွိမွာပါ . . .။

ဆုလာဒ္အျပည့္နဲ႔အဆိပ္  ညမင္းႀကယ္တံခြန္ နင္မေခၚပဲလာမိခဲ႔လို႔ ''အပို''ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ကို ငါ ရရွိခဲ႔တယ္ ။ နင္ဘက္ကမခ်စ္ပဲ ငါဘက္ကခ်စ္မိေတာ့ ''အလကား''ဆိုတဲ႔ အကၡရာက ငါအတြက္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ။ ငါဘက္က ဖမ္းဆုပ္ထားေပမယ့္ နင္ဘက္က မဆုပ္ကိုင္ေသးေတာ့ ငါ အခ်စ္ဘယ္မွာလဲ ( ေမးရင္ ------ ) ေျဖနိုင္ပါ့မလားး ။ ဘဝကိုဘဝပဲ ငါ,သတ္မွတ္တယ္ အခ်စ္ကိုအခ်စ္လို႔ပဲ သတ္မွတ္တယ္ နင့္ကိုေတာ့ေလ . . . . . ဆုလာဒ္အျပည့္နဲ႔အဆိပ္လို႔ ငါ့အတြက္ သတ္မွတ္ပါရေစ ။