ရရစ္{ျခစ္ျခင္း}
 ညမင္းႀကယ္တံခြန္

အလြမ္းေျပ လမ္းတဖက္ရဲ႕
ပန္းေႀကြေျမေပၚမွာ
ခရမ္းျပာရင့္ အသဲနွလံုးတစ္စံု
ထားခဲ႔တယ္ ။

အလွမ္းေဝး အနမ္းေျပးေတာ့
အနိႈင္းမဲ႔ ေမတၱာ
သမိုင္းတြင္ က်န္ရစ္လို႔
ေမေရ . . . .
မင္း ကိုယ့္ကို နမ္းခဲ႔တယ္ ။

အပုပ္ခံ စိတ္ကူးတခ်ိဴ ႕က
အျဖည့္ခံအိမ္မက္အျဖစ္နဲ႔
အလြမ္းေျပ လမ္းေလးေပၚမွာ
တခ်ိန္တုန္းက . . . .
အနမ္းဆိုတာ
ေဝဆာေနတဲ႔ဥယ်ာဥ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ။

ေရွာင္လႊဲ ဖယ္ခြာ ေသကြဲ ေဆြးရွာေနတဲ႔
ကႏၱရနွင္းဆီတစ္ပြင့္လို
မာယာရထားေပၚမွာ
ကိုယ္ဟာ အျဖည့္ခံေလးအျဖစ္နဲ႔
ရရစ္{ ျခစ္ျခင္း } . . . . . .
ဘဝကို ေနကြယ္ရစ္ျပီ - ေမ ။

မင္းေပ်ာ္ရာကို သြားခဲ႔တယ္
စကားႀကြင္းက်န္ တစနဲ႔
မင္း - ကိုယ္ကို ထားခဲ႔တယ္
မင္း လွမ္းရာ ပန္းပြင့္ေစ ။