Nya Min Kyal Ta Khon
    ည မင္း ႁကယ္ တံ ခြန္
  
အလြမ္းေဟာင္းထည္

ႏွစ္ေယာက္တြဲ မေလွ်ာက္ရဲလို႔
တစ္ေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္ေလသလား အမိငယ္။

အေခၚခက္ေတာ့လဲ
အေဖာ္မဲ႔သစ္ရြက္လို
ေႁကြလြင့္ရင္း ေဆြး
သယ္ယူသူ ေဝး
ေဝးေနရတဲ႔ ကိုယ္ဘဝပါ ။

ေႀကကြဲမႈ႕ကုေဋကု႒ာနဲ႔
ေျမဆီလႊာညိဳးႏြမ္းေျခာက္
ပင္အိုေအာက္မွ
''လင္းတ''သံကခ်ိဳ
( ေၾသာ္… ခုေတာ့ )
ကိုယ္က မင္းအတြက္
အပိုလူျဖစ္သြားေပါ့လား ။

မတ္လ 2015

Comments

Popular posts from this blog