
ပန္းတေဝေဝ အလြမ္းကုန္ေစ ညမင္းႀကယ္တံခြန္ ပင္လယ္ႀကီးျဖစ္မွေတာ့ ဆားငန္ေရေတြ အမႊန္းခံရတာ မဆန္းပါဘူး အခ်စ္ဆံုးႀကီးရယ္~ အလြမ္းကိန္းေအာင္းေနတဲ႔ ပ်ိဴ းခင္းႀကီးမွာ ပုပ္သိုး မိႈတတ္ေနတဲ႔ ေျမဆီလႊာေပၚမွာ . . . . ခ်စ္ပ်ိဴ းစိုက္ရာ ဖူးပြင့္ခ်င္မွ ဖူးပြင့္ေပမယ့္ ကိုယ္လိုလူ အခ်စ္စစ္သမားရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာေတာ့ ပန္းတေဝေဝ လႊမ္းေျမ့ေစခဲ႔ျပီ ~ ကိုယ္ခ်ိန္ရြယ္တိုင္း ကိုယ္ျမားဦးက ပစ္မွတ္ ဆံုခ်က္ဆီ တည့္တည့္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ခဲ႔ … လိုသလို ခ်ိန္ညွိလို႔ မရတဲ႕ ဆႏၵနဲ႔ဘဝဟာ ကိုယ့္အတြက္ ေဘးတျခမ္းေစာင္းႀကီး ~ < < < အခ်စ္ဆံုးႀကီး > > > မနက္ခင္း ေနေရာင္ေႀကာင့္ အလင္းရရွိခဲ႔သလို ညခင္း လမင္းေအာက္မွာ ျငိမ္းေအးျခင္းရရွိေလခဲ႔တယ္ ~ ေလထဲေမ်ာလြင့္ပါသြားတဲ႔ အေငြ႕အသက္ေတြထဲမွာ မင္းရဲ႕ထြက္သက္အခ်ိဴ ႕နဲ႔အတူ ေကာင္းကင္ႀကီး စိတ္သုန္းသြားခဲ႔တယ္ ~ ေရခဲျပင္လို ေအးျမမႈ႕မ်ိဴ း မင္း ေပးခဲ႔မယ္ဆိုရင္ မုန္တိုင္းရဲ႕ရင္ခြင္ကို သံဆူးႀကိဳးေတြနဲ႔ပိတ္ခတ္ထားသင့္တယ္ေလ ~ ကိုယ္တို႔ေတြ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး လက္တြဲဆက္ခဲ႔ႀကေပမယ့္ ထပ္ခါတလဲ ျပန္ခ်စ္လို႔မရေတာ့တဲ႔ ဘဝနိဂံုးစကားနဲ႔ပဲ . . . ေနာက္ဆံုးလမ္းမွာ ပန္းတ...